Birçok etmen bağırsak bozukluklarına yol açar. Bu etmenlerin ve hastalıkların başlıcaları şunlardır:
1. Zehirli maddelerden ve mikroorganizmalardan ileri gelen besin zehirlenmeleri.
2. Dizanteri, kolera, tifo, bağırsak kurtlan gibi çeşitli bulaşıcı hastalıklar.
3. Bağırsak yapısında çıkıntılar ve cepler oluşması, bunların iltihaplanması (divertikül iltihabı), kalınbağırsak iltihabı (kolit), başka sebeplerle iltihaplanma, bağırsak zedelenmesi, aşınması, yara (ülser) oluşması.
4. Bağırsaklarda yapısal bozukluklar, bağırsak tıkanması ve düğümlenmesi, bağırsakta ur oluşması.
5. Bazı besinlere aşırı duyarlık, sindirim ve emilme bozuklukları (malab-sorbsiyon hastalıkları).
6. Sinir sisteminin düzenli çalışmayışı, ruhsal bozukluklar, düzensiz yaşama, yanlış alışkanlıklar, beslenme bozuklukları, kötü beslenme alışkanlıkları.
Gruplanan hastalıklar ve değişik sebeplerle ortaya çıkan bozuklukların nitelikleri, belirtileri, vücuda verdiği zararlar ayrıdır. Bu yüzden, beslenmede izlenmesi gereken yol da hastalığa göre değişir. Hastalıkların büyük bir bölümü hemen hastane bakımı ve doktor tedavisi gerektirir. Aşırı kusma, şiddetli sürgün (ishal, diyare); şiddetli, dinmeyen ve dindikten sonra yeniden başlayan sancılar;, zehirlenmeler; kusmukta, dışkıda kan belirtisi, renk ve görünüş değişiklikleri gibi durumlarda hasta bir an önce hastaneye götürülmelidir. Bekletilirse hastanın durumu daha da kötüleşebilir ve hasta kaybedilebilir.
Bağırsak hastalıklannda beslenmede ana amaç; hastanın sıkıntılarını hafifletmek, iyileşmesini hızlandırmak; hastalığın etkenini uzaklaştırmak, yol açtığı kayıpları karşılamak; bunları yaparken de yeterli ve dengeli beslenmeyi sağlamaktır.
Bağırsakla ilgili hastalıklarda beslenmenin ana ilkeleri şunlardır:
1. Kusma, sürgün gibi durumlarda kaybedilen su ve elektrolitler en uygun yolla karşılanır.
2. Hastanın sıkıntılarını artıran, sindirimi zor, sindirim kanalını aşındıracak, incitecek besinler verilmez.
3. İshal olan kişilerde bağırsak hareketlerini azaltıcı, posasız; peklik çekenlerlere ise tersi etki gösteren besinler verilir.
4. Sindirim ve emilim bozukluğu hastalıklarında, belirli besinlere duyarlık, durumlarında, bozukluk sebebi olan besinler diyetten çıkarılır ya da azaltılır. Yerine, ihtiyacı karşılayacak uygun besinler konur.
5. Besin öğelerinin sindirimi ve emilimi bozulduğundan ihtiyaç artar. Diyet, artan besin öğeleri ihtiyacım karşılayacak şekilde düzenlenir.
6. Belirli besinlere aşırı duyarlı olma durumunda sorumlu besini diyetten çıkarma dışında, hastalıkların ağır dönemi atlatıldıktan sonra, beslenmede aşırı kısıtlamalardan kaçınılır. Eskiden önerilen sıkı pehriz, aşırı kısıtlı diyet uygulama lan günümüzde geçerliliğini yitirmiş, yararı bir yana sakıncalı olduğu anlaşılmıştır. Artık “hiç posasız”, “hiç yağsız” gibi yasaklarla dolu diyet uygulamalarına yer verilmemektedir. Belirli besinlerin zararlı olmayacak miktarda ve şekilde verilmeside uygun görülmektedir.
7. Diyetten çıkarılması ya da azaltılması gereken besinler hastanın durumu düzeldikçe, gittikçe artırılarak rahatsız etmeyecek miktara çıkarılır. Sindirim güçlüğü yaptığı belirtilen yiyeceklerden ve yanlış alışkanlıklardan kaçınılır.
8. Yara, iltihap ve emilme bozukluğu gibi sindirim kanalı hastalıklarının ağır dönemlerinde, hastane bakımında olan hastanın bir süre damardan beslenmesi yararlı bulunmaktadır. Bu uygulama; hasta organı dinlendirmek, iyileşmeyi hızlandırmak, ağrıyı azaltmak ve beslenme yetersizliğini önlemek amacıyla yapılmaktadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder